เด็กออทิสติก (Autistic) จะมีอาการแตกต่างกันหลายรูปแบบและหลายระดับ แต่จะมีลักษณะร่วมคล้ายกันคือ เด็กจะอยู่ในโลกของตัวเอง ไม่ค่อยสนใจสิ่งแวดล้อม เช่น ถ้าเราเรียก เขาอาจจะไม่หัน ไม่สบตา หรือไม่สนใจใครเลย นอกจากนี้เขาจะโต้ตอบไม่เป็น เล่นไม่เหมาะสม จินตนาการไม่เป็น ไม่พูดหรือพูดไม่รู้เรื่อง ทำอะไรซ้ำ ๆ เป็นแบบแผน ไม่ยืดหยุ่น สนใจบางเรื่องอย่างหมกมุ่น และสำหรับบางคนที่อยู่ในโลกของตัวเองมาก มักจะแสดงอาการกระตุ้นตัวเองเป็นระยะด้วยการหมุนตัว โยกตัว เล่นเสียง เล่นมือ หรือเขย่งเท้า เป็นต้น

ลอร์น่า วิง (Lorna Wing) จิตแพทย์เด็กและวัยรุ่นชาวอังกฤษ ได้แบ่งเด็กออทิสติกออกเป็น 3 กลุ่ม ตามลักษณะของพฤติกรรม และการมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคม ที่มีความสัมพันธ์กับระดับสติปัญญาคือ กลุ่มแยกตัว (Aloof) กลุ่มที่นิ่งเฉย (Passive) และกลุ่มที่เข้าหาคน (Active but Odd) โดยพบว่า กลุ่มที่แยกตัวมักมีความบกพร่องทางสติปัญญาร่วมด้วย ส่วนกลุ่มที่เข้าหาคนมักมีระดับสติปัญญาดี

ดังนั้น เด็กออทิสติกจึงไม่ใช่เด็กที่มีระดับสติปัญญาต่ำเพียงอย่างเดียวเสมอไป และไม่ได้หมายความว่า เขาจะดูแลตัวเองไม่ได้เลย โดยพบว่า เด็กออทิสติกที่โตขึ้นร้อยละ 1-2 สามารถพึ่งพาตนเองได้เต็มที่ และประกอบอาชีพเลี้ยงตัวเอง รวมถึงดำเนินชีวิตได้เหมือนคนปกติ โดยมีจำนวน 1 ใน 3 ที่สามารถพึ่งพาตนเองได้พอสมควร ต้องการเพียงคำชี้แนะจากผู้ดูแลเป็นระยะเท่านั้น ในขณะที่จำนวน 2 ใน 3 ยังมีภาวะต้องพึ่งพิงผู้อื่น และต้องการผู้ดูแลตลอดชีวิต

26 กุมภาพันธ์ 2561 - ศูนย์การเรียนรู้ สสส.